සරත් ද අල්විස්
ජනාධිපතවරණයට පෙර යහපාලන වැඩපිළිවෙළ ගැන සිරිසේන මහතා දුන් පොරොන්දු ඔහු ගේ පොදු අපේක්ෂකත්වය වෙනුවෙන් සහයෝගය දැක්වූ ඉහළ ම පෙළේ විද්වත්හු හා ක‍්‍රියකාරීහූ දැන් යළි මතක් කරති.
එකී පොරොන්දු ඉටු වී නොමැති බව, එනම් උල්ල්ංඝනය කරනු ලැබ තිබෙන බව ආකර්ෂණීය හා ව්‍යක්ත සිංහලෙන් ඔවුන් ලියූ පිටු තුනකින් යුතු ලිපියෙන් ගම්‍ය වන්නේ ය (සම්පූර්ණ සංදේශය පහත පළවේ). තමන් තුළ පවතින කළකිරීම මෙන් ම යහපාලනය හා විනිවිද භාවය සඳහා වූ අපේක්ෂාවන් තවමත් බිඳී ගොස් නොමැති බව ද ඔවුහු ඉතා සැලකිල්ලෙන් යුතුව එයින් පළ කරති.
විදේශීය අවශ්‍යතාවනට ද ගැලැපෙමින් සැකැසුණු රාජ්‍ය ආර්ථික ප‍්‍රතිපතතීනුත් වෙනසක් සඳහා මෛත්රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා කෙරෙහි විශ්වාසය තබා සිටින පොදු ජනතාව ගේ අපේක්ෂාවනුත් අතර පවත්නා පරස්පරය ජනාධිපතිවරයා ආමන්ත‍්‍රිත මෙම සන්දේශයෙහි විද්‍යමාන ය.
ඔවුන් පෙන්වා දෙන්නේ සංවර්ධන ක‍්‍රියාවලියේ දී අප සතු දේශීය සම්පත් හා ශක්තීන් භාවිතයට ගැනීම කෙරෙහි පළමුව සැලකිලිමත් විය යුතු බවයි. විදේශයන් ගෙන් ණය ලබාගැනීම වූකලී නොවැලික්විය හැකි තත්ත්වයන් යටතේ ගත යුතු පියවරක් විනා එය අනිවාර්ය කාර්යයක් නොවන බවද ඔවුහු පෙන්වා දෙති. මෙම ලිපියේ ස්වරූපය ආයාචනාත්මක ය. එසේ ම අතෘප්තිය හා අපේක්ෂා භංගත්වය පැහැදිලිව ම ගම්‍ය කරවන්නේ ය.
“යටිතල පහසුකම් සංවර්ධන කටයුතු මූල්‍යකරණයේ දී සිදු වී ඇති දූෂණයන් හා විෂමක‍්‍රියාවන් සම්බන්ධයෙන් 2015 ජනවාරි 8 වැනිදා පැවැති ජනාධිපතිවරණයට පෙර ඔබ දුන් වැදගත් පොරොන්දු ඔබ විසින් අමතක කර දමා ඇතැයි අපි මොහොතකටවත් නොසිතමු. ඒ සම්බන්ධයෙන් රජය විසින් ගනු ලැබ තිබෙන විවිධ පියවරයන් විශ්ලේෂණය කිරීමේ දී අප ඇතුළු බොහෝ දෙනෙකු ගේ සිත් අවුලෙන් අවුලට පත් වන්නේ ය. මෙම සන්දේශය ඉදිරපත් කැරෙන්නේ, අප තුළ ඇති වී තිබෙන වික්ෂිප්ත භාවය පෙන්වා සිටීමත් එයට හේතු දැක්වීමත් අප ගේ උපදේශයන් ලබා දීමත් යන තුන් වැදෑරුම් අරමුණු පෙරදැරි කරගෙන ය.’’
එහෙත් ‘යහපාලන’ රජයේ ‘නියමුවා’ සේ ක්රියා කරන වික්රමසිංහ ගේ ආරධනය ලැබ තිබුනේ මෙම විද්වතුන් ට නොවේ. ඔහු ගේ ආර්ථික හිතවතුන්ට ය ඔවුහු ‘යහපාලන’ රජයේ ප්රතිපත්ති සම්පාදක මණ්ඩලවලට අයත් වන්නන් හා නොපෑහෙන පිරිසක් වෙති.
යටිතල පහසුකම් සංවර්ධනයෙහි ලා කැරෙන ආයෝජනයන් හි උපරිම ඵල ලබාගැනීමට නම් ඒ සඳහා දේශීය විශේෂඥතාවන් ද එසේ ම නිපුණතාවන් හා ශිල්පීන් ද යොදාගැනීම යන විශිෂ්ට යහපාලන ප‍්‍රතිපත්තීන් හි පිහිටා කටයුතු කිරීමේ අවශ්‍යතාව අපේක්ෂා භංගත්වයකට පත්ව සිටින විද්වතුන් ගේ හා සිවිල් වැසියන් ගේ සන්ධානය විසින් අවධාරණය කරනු ලැබේ.
ඔවුන් පෙන්වා දෙන්නේ ප්රායෝගික බුද්ධියට හසු වන්නක් ම විනා ජෝජ් සෝරෝස් ගේ හෝ රිකාඩො හෝස්මන් ගේ නිර්දේශයන් නොවේ. ව්‍යුහාත්මක ප්රතිසංස්කරණයන් ද තරගකාරිත්වය ද සමාජ සහභාගිත්වය ද සඳහා දේශීය ව්‍යාපෘතීන් අවශ්‍ය ය.
අවම සම්පත් සහිත හා ණය බරින් මිරිකුණු රටකට සුපරීක්ෂාකාරී බවකින් යුතුව රාජ්‍ය ආයෝජනයන් හි යෙදීම විෂයෙහි අවධානය යොමු කිරීම අනිවාර්ය වන බව ඔවුහු අවධාරණය කරති.
‘‘විශාල යටිතල ව්‍යාපෘතීන් වෙනුවෙන් කැරෙන ආයෝජනයන් හි දී ඒවායෙහි ප්රතිලාභ හා ඵලදායිතාව මගින් උපරිම ප්රාග්ධන කාර්යක්ෂමතාවක් ලබාගැනීම විෂයෙහි අතිශයින් ම සැලකිලිමත් විය යුතු ය.’’
රටෙහි සංවර්ධන අවශ්‍යතාවන් සඳහා දායකත්වය ලබා දීමේ හැකියාව දේශීය ව්‍යවසායයනට ලැබෙන පරිසරය හා දිරිගැන්වීම් අප ගේ ජාතික ආර්ථික ක‍්‍රමොපායයන් තුළින් නිර්මාණය විය යුතු ය.
යටිතල පහසුකම් සංවර්ධනයෙහි ලා ඵලදායී ලෙස සහභාගි වීමේ හැකියාව දේශීය ආයතනයනට ලැබෙන්නේ එවිට ය. සේවාවන් සඳහා වූ ඉල්ලූම හා බද්ධ වන විවිධ වාසීන් ගෙන් දේශීය ආර්ථිකය පෝෂණය වීම ද ඒ සමග ම සිදු වනු ඇත.
ඉදි කිරීම් සඳහා අවශ්‍ය විශේෂඥතාවන් දේශීය මට්ටමින් ලබාගැනීම ප්රමාණවත් නොවන විටෙක විදේශීය විශේෂඥතාවන් ලබාගැනීම අනිවාර්ය වන්නේ නම් වඩාත් ම වාසිදායක වූ අනුදේශයන් යටතේ එසේ කිරීමට පියවර ගත යුතුව තිබේ.
තරගකාරී සැපයුම් ක්රම දැඩිව අනුගමනය කළ යුතු ය. එහි දී අනුගමනය කැරෙන ක්රමවේදයන් පාරදෘෂ්‍ය භාවයකින් යුතු වීම අවශ්‍ය ය. දූෂණයට මෙන් ම නාස්තියට හා විෂම කළමනාකරණයට ද ඇති අවකාශයන් එපමණකින් අවම වනු ඇත.
ජනාධිපතිවරණයට පෙර මෙකී පියවරයන් පිළිබඳව සාකච්ඡා කිරීම ද සැලකිල්ල යොමු කිරීම ද අනේක වාරයක් සිදු වී තිබේ. එහෙත් දැන් අපට අසන්නට ලැබෙන්නේත් දක්නට ලැබෙන්නේත් මුළුමනින් ම අනෙකකි. ටෙන්ඩර් කැඳවීමකින් තොරව ඒ ඒ පාර්ශ්වයන් සමග එළැඹෙන අනුදේශයන් මත ව්‍යාපෘතීන් පැවරීම සිදු වෙයි. ඒවා මූල්‍යයනය වන්නේ ද්විපාර්ශ්වික ණය මගින් ය. කලින් තීරණයනට එළැඹ ඇති මෙම ණය ගනුදෙනු අතිශය වියදම් සහිත වන අතර ඒවා අප රටට බෙහෙවින් අහිතකර ද වන්නේ ය.
විවිධ අංශයන් වෙතින් ලබා දී ඇති ව්‍යාපෘතීන් පිළිබඳව පළ වන ප්රවෘත්ති වාර්තාවන් තුළින් මෙම ප්රකාශය තහවුරු වේ. දුම්රිය දෙපාර්තමේන්තුව හා අදාළ පුවත මෙහි දී විශේෂයෙන් වැදගත් ය. පශ්චාත් සුනාමි පුනරුත්ථාපන වැඩපිළිවෙළ තුළ අතිශය කාර්යක්ෂම හා පිරිමැසුම්දායක ලෙස දුම්රිය මාර්ග ඉදි කළ ආකාරය පිළිබඳ තහවුරු වූ අතීත වාර්තාවන් අප සතුව තිබේ. එය යුද්ධය ද පැවැති සමයකි. පශ්චාත් යුද සංවර්ධන පියවරයන් හි දී ද දැන් අපි ඉන්දියාව හා චීනය සමග ද්විපාර්ශ්වික ණය ගිවිසුම්වලට එළැඹෙමින් සිටීම තුළින් සිදු වන්නේ දේශීය ඉදි කිරීම් හා තරගකාරී සැපයුම් ඔස්සේ ජාතික ආර්ථිකයට ලබාගත හැකිව තිබෙන වාසි දැන දැන ම අහිමි කරගැනීම ය.
මෙම ප‍්‍රවෘත්තිි වාර්තාවන් නිවැරැුදි නම් ඉන් පෙනී යන්නේ ප්රතිසංස්කරණ පොරොන්දු රැුගත් වේදිකාවක් මතින් බලයට පැමිණි මෙම රජය දැන් යහපාලනය පිළිබඳව ලබා දුන් විශිෂ්ට පොරොන්දු උල්ලංඝනය කරමින් සිටින බවයි.
සාධාරණ සමාජයක් සඳහා වූ ජාතික ව්‍යාපාරයෙහි නව කැඳවුම්කරු මහාචාර්ය සරත් විජේසූරිය ද ගමනාගමන අමාත්‍යාංශයේ හිටපු ලේකම්වරයකු මෙන් ම හිටපු දුම්රිය සාමාන්‍යාධාකාරිවරයකු වූ කොළඹ විශ්ව විද්‍යාලයේ ආර්ථික විද්‍යා අංශයෙහි ආචාර්ය ලලිතසිරි ගුණරුවන් ද ජාතික ගමනාගමන කොමිසමෙහි හිටපු ප‍්‍රධානී මොරටුව විශ්ව විධ්‍යාලයෙහි මහාචාර්ය අමල් කුමාරගේ ද කොළඹ විශ්ව විද්‍යාලයේ කථිකාචාර්ය නිර්මාල් රංජිත් දේවසිරි ද මෙම සන්දේශයට අත්සන් කළ ප්රධාන පුද්ගලයන් වෙති. ලංකා වාණිජ මණ්ඩලයේ හිටපු ප‍්‍රධානී චන්ද්‍ර ජයරත්න ද හිටපු දුම්රිය සාමාන්‍යාධිකාරිවරයකු මෙන් ම වරලත් ඉංජිනේරු ආයතනයෙහි හිටපු සභාපතිවරයකු වූ ප්රියාල් ද සිල්වා ද එයට අත්සන් තැබූ සෙසු 22 දෙනාට ඇතුළත් ය.
මෙම සන්දේශය ජනාධිපතිවරයා වෙත ඉදිරිපත් කළ විද්වත් රටවැසියන් කණ්ඩායම අප වෙත ලබා දෙන තවත් පණිවිඩයක් ඇත. එනම් සිනමන් ග‍්‍රෑන්ඞ් හි දී පැවැත්වුණු 2016 ශ්රී ලංකා ආර්ථික සම්මන්ත‍්‍රණය සඳහා ඔවුන් ගේ සහභාගිත්වයක් නොවීම කැපී පෙනෙන්නක් වූ බවයි. ඔවුහු සිය විද්වත් දායකත්වය 2015 ජනවාරි 8 වැනිදා ඍඡුව ම දෑක්වූයේ සිරිසේන ජනපති කෙරෙහි විශ්වාසය තබා ය. එහෙත් ‘යහපාලන’ රජයේ ‘නියමුවා’ සේ ක්රියා කරන වික්රමසිංහ ගේ ආරධනය ලැබ තිබුනේ මෙම විද්වතුන් ට නොවේ. ඔහු ගේ ආර්ථික හිතවතුන්ට ය ඔවුහු ‘යහපාලන’ රජයේ ප්රතිපත්ති සම්පාදක මණ්ඩලවලට අයත් වන්නන් හා නොපෑහෙන පිරිසක් වෙති.
සිරිසේන – වික්රමසිංහ සන්ධානය පිළිබඳව වූ ඔවුන් ගේ කලකිරීම පුදුම විය යුතු කාරණයක් නොවේ. 2015 ජනවාරි 8 වැනිදා වෙනස ඇති කරවීමෙහි ලා බලපෑ සුළු වැඩිඡුන්ද ප්රමාණය නිර්මාණය වූයේ එම දේශීය විද්වතුන් පෙරට පැමිණ දැක්වූ විරෝධතාවන් තුළින් ය.
අද අප ජීවත් වන්නේ අමුතු යුගයක ය. ප්රජාතන්ත්රවාදී සමාජවාදය අමෙරිකාව තුළින් මතු වී ඇත. උත්තර මන්ත්රී බර්නි සැන්ඩර්ස් විසින් මලික් සමරවක‍්‍රම, චරිත රත්වත්ත හා ආර් පාස්කරලිංගම් යන අය වෙත පණිවිඩයක් ලබා දී තිබේ. ඒ, ප්රජාතන්ත්රවාදී සමාජවාදය වනාහි සියලූ දෙනා සැලකිල්ලට ගැනෙමින් සැකැසෙන ආර්ථික ක්රමයක් විනා ඉහළ ම ධනවතුන් අරමුණු කරගැනුණක් නොවන බවයි.
සම්මුතිවාදී සභාග රජය විශ්වාසය තබා තිබෙන්නේ සිය පැවැත්ම සඳහා වූ ගිජුකමට හා ආත්මාර්ථකාමිත්වයට උඩගෙඩි දෙන දුෂ්ඨයන් කෙරෙහි ය. 2015 ජනවාරි 8 වැනිදා ලබා දුන් වරම තුළින් අපෙක්ෂා කරන ලද්දේ රාජපක්ෂ ග්රහණයෙන් ශ්රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය මුදාගැනීම නොවේ. බණ්ඩාරනායක උරුමය රැුකගැනීම ජනාධිපති සිරිසේන ගේ නිර්ව්‍යාජ අරමුණ වන්නේ නම් ඔහු විසින් කළ යුතුව තිබෙන්නේ බොහෝ දෙනෙකු විසින් සාවද්‍ය ලෙස වටහාගනු ලැබ ඇති එස් ඩබ්ල්‍යු ආර් ඞී බණඩාරනායක යන චරිතය නිවැරදිව වටහාගැනීමයි.
එස් ඩබ්ල්‍යු ආර් ඞී බණඩාරනායක දුටු නිදහස් ශ්රී ලංකාව ඔහු විසින් වර‘න් වර ප්රකාශ කළ දේශන තූළින් නිවැරැුදිව වටහාගැනීමටත් හඳුනාගැනීමටත් හැකි ය. ඒවා අතරින් එකක් මෙසේ සඳහන් කළ හෑක.
“මා සිතන්නේ හෙදියක මෙන් ම වින්නඹුවක ද වශයෙන් කටයුතු කරමින් මට ම විශේෂ වූ සරල ක‍්‍රමයක මා නිරත වන බවයි. මරණ මඤ්චකයක් අසල දී මම හෙදියක වෙමි. සිදු වෙමින් පවතින්නේ මරණයක් ම බව මම වටහාගනිමි. මගේ කැමැත්ත වන්නේ සෑම මරණ මඤ්චකයක දී ම සිදු විය යුතුව තිබෙන පරිදි එම මරණය ද සන්සුන්ව හා ගෞරවනීය ලෙස සිදු වනු දැකීමයි. කිසියම් කෙනෙක් මිය යමින් සිටින අය වෙත කෘත‍්‍රීම ක්රම තුළින් ජීවය ලබා දීමට ප‍්‍රයත්න දරනු දැකීම හා තවත් කෙනෙක් දැනට ද මිය යමින් සිටින එම අය ගේ ගෙළ මිරිකා ප‍්‍රාණය නිරුද්ධ කරවීමට ප‍්‍රයත්න දරනු දැකීම යන දෙක ම එක සේ මා වික්ෂේපණයට පත් කරවනසුලූ ය.
දරු උපතක් සිදු වන තැනෙක දී මා වින්නඹුවක ද වනු ඇතැයි මම සිතමි. වාසනාවන්ත ලෙස හා අවම වේදනාවකින් යුතුව අදාළ උපත සිදු වනු දැකීම මගේ කැමැත්තයි. නිසි ස්වාභාවික වේලාවට උපත සිදු වන්නට නොහැර මෙවලම් යොදාගෙන දරුවා ගර්භාෂයෙන් පිටතට ඇද විකෘති වූ අස්වාභාවික රූපයක් ලෝකයට ලබා දීමට මම නො කැමැත්තෙමි.’’
වැදගත් කරුණ වන්නේ බණ්ඩාරනායක විසින් මෙම ප‍්‍රකාශයන් කරන ලද්දේ ඔහු එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ ඉදිරිපෙළ සාමාජිකයකු වශයෙන් සිටිමින් වීම ය. බණ්ඩාරනායක වනාහි ඔහු ගේ ම අතීත හා වර්තමාන අනුගාමිකයන් විසින් හා පිළිමඵන් පවා සාවද්‍ය ලෙස වටහාගනු ලැබූ විශිෂ්ට දාර්ශනිකයෙකි.
වත්මන් සම්මුතිවාදී සභාග රජය එහි සංයුතිය තුළින් ම විකාරයක් බවට පත් වී ඇති අතර පවත්නා දේශපාලන යථාර්ථයන් ද එමගින් විකෘති කරවන්නේ ය. මුළුමනින් ම දූෂිත වූ දේශපාලන මෙවලමක් වූ ශ්රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය මුදාගැනීම පිළිබඳව වූ සිය වත්මන් අරමුණ අතහැර දැමීමට ජනාධිපතිවරයා පියවර ගන්නේ නම් දේශපාලන ප්රතිසංස්කරණයන් සඳහා ශක්‍යතා සහිත සභාගයක් නිර්මාණය කරගැනීමට ඔහුට හැකි වනු ඇත.
පොදු අපෙක්ෂකත්වය භාර ගැනීමට එක`ග වූ ජනහිතවාදී ගොවියා සහ එම පොදු අපෙක්ෂකත්වයෙන් බලයට පත් යථාර්ථවාදී ප්රායෝගික ජනාධිපතිවරයාත් අතර වූ නොගැලපීම සඳහා ඉක්මන් විසඳුමක් අවශ්‍ය වන්නේ ය.
ජනාධිපතිවරයා වෙත ඉදිරිපත් කළ සන්දේශය:
අතිගරු ජනාධිපති මෛත්රීපාල සිරිසේන මැතිතුමා ,
ජනාධිපති ලේකම් කාර්යාලය
කොළඹ 01
අතිගරු ජනාධිපතිතුමනි,
ආර්ථික යටිතල පහසුකම් සංවර්ධනය කිරීමේ දී උපරිම ආයෝජන කාර්යක්ෂමතාවක් තහවුරු කිරීම උදෙසා යහපාලන මූලධර්ම වෙනුවෙන් පෙනී සිටීම
2015 ජනවාරි 8 දින පැවැති ජනපතිවරණය හමුවේ යහපාලනයක් සඳහා වෙනසක් ඇති කිරීම පිළිබඳ ඔබතුමන් විසින් දෙන ලද ප්‍රතිඥාවන් අතර ප්රධාන ස්ථානයක් ගත් එක් ගැටලුවක් වූයේ මහා පරිමාණ රාජ්‍ය ආයෝජන ව්‍යාපෘති ක්රියාත්මක කිරීමේදී එවක පැවති බව පැවසුණු දූෂණ හා අක්රමිකතා බව ඔබතුමන්ට අමතක වී ඇතැයි අපි මොහොතකටවත් නොසිතමු. එහෙත් මෑතදී අපගේ නිරීක්ෂණයන්ට භාජනය වූ විවිධ පියවර නිසා මෙම ඉල්ලීම ඔබතුමන් වෙත ඉදිරිපත් කරන අති මහත් බහුතරයක් එම ජනවාරි 8 අරගලයේදී ඔබතුමන් සමඟ සිටගත් අයවලුන් ද ඇතුළත් වෘත්තිකයන් හා අවධානවත් පුරවැසියන් වන අපි නැවත වතාවක් විපිලිසර තත්වයකට පත් වී සිටිමු. අප ගේ එම විපිලිසරත්වය, ඊට පාදක වූ කරුණු හා ඒ සමබන්ධ අපගේ අදහස්, උදහස් හා යෝජනා ඔබතුමන් හමුවේ තැබීම මේ ලිපියේ අරමුණයි.
ආර්ථික යටිතල පහසුකම් සංවර්ධනය කිරීමේ දී උපරිම ආයෝජන කාර්යක්ෂමතාවක් තහවුරු කිරීම ප්රාග්ධන සම්පත් ඌනතාවන්ට මුහුණ දී සිටින ශ්රී ලංකාව වැනි සංවර්ධනය වෙමින් පවතින ආර්ථීකයන්ට දැඩිව බලපාන අවශ්‍යතාවකි. විශේෂයෙන්ම, සැලකිය යුතු විදේශ ණය බරකින්, ගෙවුම් ශේෂ ගැටලුවකින් හා විදේශ විනිමය පීඩනයකින් මේ වන විටත් මිරිකෙමින් සිටින ආර්ථීකයකට මෙ වැනි ඉදි කිරීම් සඳහා තව දුරටත් විදේශයන්ට ණය වීමේ දී මෙම ආයෝජන කාර්යක්ෂමතාව තහවුරු කිරීමේ අවශ්‍යතාව වඩාත් ඉස්මතු වෙයි.
ව්‍යාපෘති අවශ්‍යතා හැකි උපරිම ගුණාත්මකත්වයෙන් යුතුව සහ හැකි අවම ආයෝජන පිරිවැයකින් ඉටුකර ගැනීම මේ සඳහා අත්‍යවශ්‍ය වන මූලික ප්‍රවේශයයි. එ විට ව්‍යාපෘතියේ ප්රතිලාභ ආකර්ෂණීයත්වය ඉහළ යන අතර ආයෝජන කාර්යක්ෂමතාව ද තහවුරු වෙයි. මේ වෙනුවෙන් අනුගමනය කළ යුතු ප්රධාන උපායමාර්ග දෙකක් ඇත. පළමුව, එවැනි ව්‍යාපෘති හැකි උපරිම මට්ටමින් දේශීයව ඉටු කර ගත යුතු ය. සෑම ක්ෂේත්‍රයකම උදා වන්නා වූ සංවර්ධන අවශ්‍යතා අදාළ දෙපාර්තමේන්තු හා ආයතන තුළින් හෝ, එසේ නොහැකි නම් ක්ෂේත්‍රයේ වෙනත් රාජ්‍ය හා පුද්ගලික ව්‍යවසායයන්ට එම අවස්ථා ලබා දීම තුළින් හෝ, දේශීය යන්ත්‍රණයන් හරහා ඉටු කර ගන්නේ නම් ජාතික ආර්ථිකයට ගුණාකාර වර්ධනයක් ඇතිකළ හැකි අතර එය ආයෝජන කාර්යක්ෂමතාවට ද ඉවහල් වෙයි. රට තුළ දිගු කාලීන තාක්ෂණ සංවර්ධනයක් හා රජය අරමුණු කරන නවෝත්පාදන ආර්ථිකයක් උදා තරගත හැක්කේ මෙතුවක් රට තුළ කළ නොහැකිව තිබූ නිෂ්පාදනයන් හා ඉදි කිරීම් සඳහා ද ක්‍රමයෙන් අවතීර්ණ වීමෙනි. අලුත් අලුත් දෑ නොතනන ජාතිය ලොවැ නොනඟින බවට කුමාරතුංග මුනිදාස කිවිඳුන් මීට දශක අටකට පමණ ඉහතදී පැවසුවේ ද මේ යථාර්ථයයි. දෙවනුව, මෙම ව්‍යාපෘති නිර්මාණය කර ක්රියාත්මක කිරීමේ දී තව දුරටත් රට විදේශයන්ට ණයවීම අවම කර ගත හැකි පරිදි ඒවා ගොඩනඟා ගැනීම ද ඉතා වැදගත් ය. දේශීය වශයෙන් එම ව්‍යාපෘති ක්රියාත්මක කිරීමෙන් මෙන්ම ඒවා සඳහා අරමුදල් සම්පාදනයේ දී විවෘත තරගකාරී මිල කැඳවුම් ප්‍රසම්පාදන ක්‍රියාවලිය අනුගමනය කිරීමෙන් ද මෙම අරමුණ ඉටු කර ගත හැකි ය. ණය සැපයුම්කාර රටෙන් එක් භාණ්ඩ හෝ සේවා සැපයුම් සමාගමක් පමණක් ඉදිරිපත් කෙරෙන්නේ නම් එය විනිවිද පෙනෙන සුළු තරගකාරී ප්‍රසම්පාදන ක්‍රමවේදයන්ට පටහැනි වනවාට අමතරව මිල දී ගැනීමේ දී දූෂණ – වංචා ඇතිවීමට, ජාතික සම්පත් නාස්ති වීමට හා ප්‍රසම්පාදනයේ ගුණාත්මක බවට හානි සිදුවීමට ඉඩ කඩ විවර කරයි. පසු ගිය කාලය තුළ උද්ගතව තිබූ බව පැවසුණු මෙවැනි තත්වයන්ට නැවත ඉඩ නො තැබිය යුතු ය.
ගත යුතු මාවත මෙසේ වෙද්දී අප ඉතා අන්දමන්දව අසමින් පවතින්නේ මීට හාත්පසින් වෙනස් වූ දිශාවක රජයේ පියවර දිග හැරෙන බවයි. මෑතදී යළි පටන් ගැනුණු මධ්‍යම අධිවේගී මාර්ගයේ කොන්ත්‍රාත්තු විදේශීය සමාගම් වලට පැවරෙනු ඇති බවද, එසේ කිරීමේ දී විනිවිද පෙනෙන සුළු විවෘත ටෙන්ඩර් පටිපාටිය උපයෝගී නොකෙරෙන බවද, වාර්තා වෙයි. එසේම, සාම්පූර් විදුලි බලාගාරය ඉදි කිරීමේදී ද මෙ වැනි තත්වයක් උද්ගතව ඇතැයි පැවසෙන අතර ඊට විදුලිබල මණ්ඩල වෘත්තීය සමිති වල විරෝධය ප්රකාශ වී ඇතැයි දැන ගන්නට ඇත. ජල සම්පාදන යෝජනා ක්රම කීපයක් ද මෙසේ ටෙන්ඩර් රහිතව ප්‍රදානය කිරීමට උත්සාහයක් පවතීදැයි අදාළ අංශ සැක පළ කරන බව ද දැනගන්නට තිබේ. සති කීපයකට පෙර අසන්නට ලැබුණේ නැගෙනහිර දුම්රිය මාර්ග අලුත්වැඩියාව සඳහා ශක්‍යතා විග්‍රහයකට චීන සමාගමකට සංසන්දනාත්මක විශ්ලේෂණයකින් තොරව පැවරීමට යන වගකි. මහව සිට ඕමන්ත දක්වා දුම්රිය මාර්ග හා සංඥා පුනරුත්ථාපනය මෙන්ම දුම්රිය එංජින් හා මැදිරි සැපයීම එවැනිම විවෘත නො වන ක්‍රියාවලියක් හරහා ඉන්දීය සමාගම් වලට පැවරීමට ප්‍රවාහන අමාත්‍යාංශය විසින් යෝජනා කර ඇති බව ද වාර්තා විය. 2005 දී සුනාමියෙන් විනාශ වූ මුහුදුබඩ දුම්රිය මාර්ගය සති අටක් වැනි ඉතා සුළු කාලයක් තුළ පුනරුත්ථාපනය කර අවසන් කිරීම තුළින් සහ ඉතා මෑත දී තාණ්ඩිකුලම් සිට ඕමන්ත දක්වා දුම්රිය මාර්ග කොටස ඉදි කරමින් ශ්රී ලංකාවේදුම්රිය මාර්ග පුනරුත්ථාපනය දේශීය වශයෙන් සාපේක්ෂව ඉතා අඩු පිරිවැයකින් ඉටු කර ගත හැකි බව සැකයකින් තොරව දුම්රිය දෙපාර්තමේන්තුව විසින් ඔප්පු කර පෙන්වා දී තිබියදී මෙතෙක් සියවස් එකහමාරක පමණ කාලයක් දේශීයව ඉටු කර ගන්නා ලද දුම්රිය මාර්ග වැඩි දියුණු කිරීම හා අලුත්වැඩියාව උදෙසා විදේශ ඉංජිනේරු හා නිර්මාණ සමාගම් වලට කොන්ත්‍රාත් දීමට යත්න දැරෙන්නේ නම් එය ජාතික ආර්ථික ඉදිරි ගමනට ඉතා හානිකර තත්වයකි.මෙවැනි තොරතුරු නිසා අප අතර අතිමහත් බහුතරයක් වන යහපාලනයක් අරමුණු කර පාර සැකසූවන් ඇතුළු ශ්රී ලාංකීය ජාතික ආර්ථික සංවර්ධනයට කැප වී සිටින වෘත්තික ප්රජාව අපේක්ෂා භංගත්වයටත් කලකිරීමටත් පත්වීම පුදුමයක් නො වන බව ඔබතුමන්ට වැටහෙන බව අපට සැකයක් නැත.
මෙම ප්‍රවණතාවට තිත තැබීම අපගේ මෙන්ම ඔබතුමන් ගේ ද වගකීමකි. වෘත්තිකයන් ගෙන් සහ වෘත්තීය සමිති වලින් එල්ල වූ දැඩි විවේචනයන් හා විරෝධයන් මත ගොඩ නැඟුණු බලවේග වල ආධාරයෙන් යහපාලන ප්‍රතිඥාව මත බලයට පැමිණි ඔබතුමන් ගෙන් හා වර්තමාන රජයෙන් එම අගතිගාමී ක්රමවේදයන් හා තත්වයන්ම යළි උදා කිරීමට ඉඩ තැබීමක් අපි කිසි ලෙසකත් බලාපොරොත්තු නො වෙමු.
එබැවින්, ඉදිකිරීම් හා ඉංජිනේරුමය කර්මාන්තවල පමණක් නොව ආර්ථිකයේ හැකි සෑම ක්ෂේත්‍රයකම උදා වන්නා වූ අවශ්‍යතා ජාතික ආර්ථිකයට ගුණාකාර වර්ධනයක් ඇතිකළ හැකි පරිදි අදාළ දෙපාර්තමේන්තු හා ආයතන තුළින් හෝ, එ සේ නො හැකි නම් ක්ෂේත්‍රයේ වෙනත් රාජ්‍ය හා පුද්ගලික ව්‍යවසායයන්ට එම අවස්ථා ලබා දීම තුළින් හෝ, දේශීය යන්ත්‍රණයන් හරහා ඉටු කර ගැනීමට ද, ශ්රී ලංකාවේ නිෂ්පාදනය කළ නො හැකි නිසා යම් භාණ්ඩ සේවා හෝ කොන්ත්‍රාත් කටයුතු විදේශයන්ගෙන් සපයා ගැනීම හැර වෙන විකල්පයක් නොමැති විටදී ඒවා පූර්ණ වශයෙන් විනිවිද පෙනෙන සුළු අයුරු ජාත්‍යන්තර තරගකාරී මිල කැඳවුම් මඟින්ම ප්‍රසම්පාදනය කර ගැනීමට ද, ප්රතිපත්ති තීරණයන් ගන්නා මෙන් යහපාලනයේ නාමයෙන් ඔබතුමන් ගෙන් ඉතා ඕනෑකමින් ඉල්ලා සිටිමු.
මෙයට විශ්වාසී,
ආචාර්ය ලලිතසිරි ගුණරුවන් ආචාර්ය නිර්මාල් රංජිත් දේවසිරි
කොළඹ විශ්ව විද්‍යාලය කොළඹ විශ්ව විද්‍යාලය
(හිටපු දුම්රිය සාමාන්‍යාධිකාරී සහ හිටපු ප්‍රවාහන ලේකම්)
සහ
මහාචාර්ය (ඉංජිනේරු) අමල් කුමාරගේ මහාචාර්ය සරත් විජේසූරිය
මොරටුව විශ්ව විද්‍යාලය කොළඹ විශ්ව විද්‍යාලය
(ජාතික ගමනාගමන කොමිසමේ හිටපු සභාපති) (සාධාරණ සමාජයක් සඳහා වූ ජාතික ව්‍යාපාරයේ කැඳවුම්කරු)
ආර්ථිකයේ දේශීයත්වය සහ සැබෑ සංවර්ධනය උදෙසා මෙම ඉල්ලීමට එකඟ වන පහත නම් සඳහන් සියලු වෘත්තිකයන් වෙනුවෙන්.
චන්ද්‍රා ජයරත්න (ලංකා වාණිජ මණ්ඩලයේ හිටපු සභාපති)
නිරාල් කඩවතආරච්චි (ශ්රී ලංකා වරලත් කාර්යෝපාය හා ප්‍රවාහන ආයතනයේ සභාපති)
ආචාර්ය (ඉංජිනේරු) තිලක් සියඹලාපිටිය (ශ්රී ලංකා බලශක්ති කළමනාකරුවන්ගේ සංගමයේ හිටපු සභාපති)
ඉංජිනේරු ප්රියාල් ද සිල්වා (ශ්රී ලංකා ඉංජිනේරු ආයතනයේ හිටපු සභාපති සහ හිටපු දුම්රිය සාමාන්‍යාධිකාරී)
මහාචාර්ය සුමනසිරි ලියනගේ (සණස විශ්ව විද්‍යාලය)
මහාචාර්ය අසංග තිලකරත්න (කොළඹ විශ්ව විද්‍යාලය)
ඉංජිනේරු ඒ මනම්පේරි (ශ්රී ලංකා වරලත් ඉංජිනේරු ආයතනයේ යාන්ත්රික ඉංජිනේරු කමිටු සභාපති)
සුභාෂිණී අබේසිංහ (වෙරිතේ රිසර්ච් ආයතනයේ ජ්‍යෙෂ්ඨ අර්ථ ශාස්ත්‍රඥ)
ආචාර්ය අමින්ද මෙත්සීල පෙරේරා (වයඹ විශ්ව විද්‍යාලය)
ක්‍රිස් තිලක ධර්මකීර්ති (ආර්ථික සංවර්ධනය පිළිබඳ ජාතික සභාවේ හිටපු ප්රධාන මෙහෙයුම් නිළධාරී)
ආචාර්ය වසන්ත අතුකෝරළ (ශ්රී ලංකා විශ්ව විද්‍යාලයීය ආර්ථික විද්‍යාර්ථී සංසදයේ හිටපු සම්බන්ධිකාරක)
හරිනි අමරසිංහ (ශ්රී ලංකා විශ්ව විද්‍යාලයීය ආර්ථික විද්‍යාර්ථී සංසදයේ සම්බන්ධිකාරක)
ඉංජිනේරු නාමලී සියඹලාපිටිය (ශ්රී ලංකා වරලත් කාර්යෝපාය හා ප්‍රවාහන ආයතනයේ නියෝජ්‍ය සභාපති)
ජයන්ත රත්නායක (කාර්යෝපායඥ සහ කොළඹ, සිනෙක් හා සාගර විශ්ව විද්‍යාලයන්හි බාහිර කථිකාචාර්ය)
ආචාර්ය ප්‍රිමාල් ප්‍රනාන්දු (පේරාදෙනිය විශ්ව විද්‍යාලය)
ආචාර්ය ඩී එච් එස් මෛත්රීපාල (පේරාදෙනිය විශ්ව විද්‍යාලය)
ආචාර්ය රංගික හල්වතුර (මොරටුව විශ්ව විද්‍යාලය)
ආචාර්ය ජානකී ජයවර්ධන (කොළඹ විශ්ව විද්‍යාලය)
ආචාර්ය ඒ ඩබ්ලිව් විජේරත්න (සබරගමුව විශ්ව විද්‍යාලය)
සිතුමිණි රත්නමලල (මොරටුව විශ්ව විද්‍යාලය)
ආචාර්ය ප්‍රභාත් ජයසිංහ (කොළඹ විශ්ව විද්‍යාලය)
ආචාර්ය මාධව මීගස්කුඹුර (පේරාදෙනිය විශ්ව විද්‍යාලය)
ආචාර්ය සුනිල් විජේසිරිවර්ධන
සිසිර ජයමහ (ශ්රී ලංකා විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය)
